16. okt, 2015

KORTZICHTIGE JEUGD (4)

Een land leert van zijn verleden: terugkijken maakt het mogelijk om ethische afwegingen te maken. Zo kun je je kennis verrijken met goede en minder goede, slechte en rampzalige gebeurtenissen. De afweging biedt ruimte om beleid en visie te ontwikkelen. Verleden, heden en toekomst zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar. Je leert van het verleden om de toekomst te verbeteren.

Een landelijk dagblad in Suriname heeft enkele jaren terug onderzocht hoe de jeugd de politiek beleeft: een zeer grote meerderheid stelt dat "wij waren er niet bij in 1980 en 1982 (staatsgreep resp. moord op 15 intellectuelen), dus interesseert het ons niet". (Dit bericht betekende de slechtste dag van mijn leven). Het uitgangspunt van de jongeren is later bij algemene verkiezingen verschillende malen bevestigd. De winst van Bouterses NDP moet groetendeels worden toegeschreven aan deze desinteresse voor wat het land juridisch, economisch, politiek, etnisch en sociaal in een diepe crisis zou doen belanden.

Heb je geen belangstelling voor de fouten die zijn gemaakt (fouten die worden genegeerd, ontkend, sterker nog: als fundament worden beoordeeld), dan kun en mag je de toekomst ook niet in handen krijgen. En ga na dat het dezelfde jeugd is waaruit de leiders van morgen zullen opstaan. De toekomst ligt dus in de verkeerde handen. Tenzij ze zelfreflectie pleegt.

Bij de laatste verkiezingen in mei is de NDP de grootste partij gebleven, dankzij de....jeugd. Leve de jeugd, leve de vertroebelde visie, leve de trotse arrogantie, leve de teloorgang en het rappe tempo waarmee Suriname nu naar de afgrond afglijdt. Kort na de verkiezingsuitslag kwam de deceptie: het land staat er slecht voor, zegt de grote leider. De prijzen stijgen de burgers boven het hoofd. Wist hij dat dan niet tijdens de aanloop naar de verkiezingen ? En heeft hij bewust de kiezers een rad voor de ogen gedraaid ? Is de jeugd nu wakker geschud, groeit er wantrouwen, of hallucineert ze nog altijd ?

De kinderen van de Surinaamse jeugd zullen later aan hun vaders en moeders vragen: pap, mam, wat deden jullie toen ? 

Manuel Sewgobind