"Niets kwaads over doden", zegt de aanhanger, de godvrezende gelovige, de "verbinder", de nepverzoener die zijn best doet om partijen te overstijgen. Maar wat als de overledene tijdens zijn leven meer dan een duivel in levende lijve is geweest? Zou je de waarheid moeten onthoofden? Historische waarheden zijn er om verteld en naverteld te worden, niet om te verzwijgen of aan flarden te schieten. We gaan feiten niet manipuleren en meewerken aan geschiedvervalsing.
Bouterse dacht heel bijzonder te zijn, maar goed beschouwd heeft hij op alle fronten grondig gefaald. Of misschien toch wel geslaagd: in ijdelheid, in geloof in eigen voortreffelijkheden, in zijn kwaliteiten de drugshandel te controleren, en zeer stellig te liegen over zijn rol bij de decembermoorden. En toen hij er achter kwam dat iedere politieke en sociale competentie bij hem ontbrak, en er geen verdedigingsmechanismen voorhanden waren, begon hij structuren af te breken. Om te beginnen op 8 december 1982, toen hij liet zien dat verzet tegen zijn manier van leiden kon rekenen op marteling en kogels. Daarin stond hij niet alleen: hij kon rekenen op geestverwanten en zijn NDP-aanhangers, die lieten blijken nuttige idioten te zijn (een begrip dat tijdens de Koude Oorlog ontstond en werd gebruikt voor dwepers van het onverdraagzame deel van het communisme). De nuttige idioten van de NDP zijn geen mensen met kennis van zaken, het zijn kortzichtige bewonderaars en blinde meelopers die vaak een bloedhekel hebben aan de tegenpartij, dikwijls gedreven door politieke, culturele of religieuze motieven.
Bouterse was een fictieve held die na de coup van 1980 werd geëerd: hij zou iets teweegbrengen, maar niet in staat gebleken om het economische en morele verval te stoppen. Wat dit betreft hebben zijn aanhangers verraad gepleegd tegen de ontwikkeling van een mooi land. De rechtsstaat Suriname, die later succesvol is geweest in zijn veroordeling voor de decemberslachting, waarmee Bouterse een ondergrens had doorbroken, daagde hij uit door te intimideren en te kiezen voor de klassieke verdediging: het is een politiek proces. Zelfs het geloof tartte hij door te beweren dat "God hem tot leider heeft gemaakt". En zijn achterban slikte zijn "wijsheid" en zijn "goddelijke ingeving", naar later zou blijken uit grote angst. De NDP stoottroep vroeg zich niet af in hoeverre dit kan, dat een God een moordpartij negeerde. In de periode vanaf 1980 tot zijn dood, omgeven door mysterieuze verhalen over waar en hoe hij aan zijn eind is gekomen, was en is zijn paarse leger overtuigd van zijn onbreekbaar gelijk (waarin hij tijdens zijn leven onwrikbaar aan vasthield) en onfeilbaarheid, van zijn revolutionaire inzichten. Plato, de Griekse wijsgeer, pleitte 2400 jaar geleden voor een staatshoofd met kennis, die goed kan analyseren, ideeën kan bouwen, die fouten ogenblikkelijk kan corrigeren. Bouterse is op deze competenties nooit betrapt. Hij was niet iemand die belezen was, die kritisch kon omgaan met informatie, om zo kennis te ontdekken. Bouterse was de koning en beschermheer van zijn eigen waarden en normen, die bewezen heeft goed en kwaad niet van elkaar te kunnen onderscheiden: een morele ambitie die hij nooit heeft gehad. Opvallend is de passiviteit van de NDP-achterblijvers die deze drijfveer ontberen. En zij, die het paarse (de kleur van zijn politieke club) vuur brandende willen houden ("Er is een grootheid heengegaan", menen zij en niet wordt bedoeld een grootheid in drugs en moord. "Wij moeten genuanceerd denken over Bouterse", zegt de Kerk, "om achter de waarheid te komen", waarmee de kerk zich schaart achter het werk van de duivel. Welke waarheid streeft de kerk na, die vergeet te herhalen: "Gij zult niet doden"?) zijn gemankeerd. Zijn bijbel vaste volgelingen moet je niet voor de voeten werpen dat hun barmhartige God ruim 40 jaar lang Bouterse met tomeloze inzet en enthousiasme heeft beschermd. Gedurende zijn leven genoot hij hemelse protectie, herhaalde hij keer op keer, van de Heer. En niemand durfde hem en de Almachtige tegen te spreken. Interessant detail voor de kerk: ooit is hij handelaar geweest in pornoblaadjes!
Bouterse is te vergelijken met Zarathoestra. Volgens de filosoof Nietzsche verliet deze zijn grot om zich onder de mensen te begeven om zijn leerlingen te onderwijzen, maar jammerlijk faalde. Bouterse kwam in 1980 uit zijn grot maar werd geen Übermensch. Uiterlijk gedroeg hij zich als een duif, maar had de mentaliteit van een havik. Desondanks werd deze gril niet ontdekt: hoe naïef de mens zich kan gedragen! Als bestuurder was hij volkomen mislukt. Maar de hopeloze tekortkomingen zijn niet terug te vinden in de hersens van de NDPérs. En ook niet te traceren is de herinnering over het bloedbad op 39 kinderen, vrouwen en mannen in het dorp Mooi Wana: is dit een verdienste van Bouterse die kan blijven rekenen op sympathie? In de rechtsstaat van Bouterse werden strafbare feiten gelijk gesteld met pogingen om ...de rechtsstaat te beschermen. Hij zag zichzelf niet als crimineel die uit handen van justitie moest blijven, want hij was de meest loyale democraat die het land er weer bovenop zou krijgen. Maar ook dit mislukte. Zijn misdaden waren geen fouten, maar daden gesanctioneerd door zijn God, kreeg hij in een droom te horen. En de vroegere vicepresident Adhin die schaamteloos roept dat met de dood van Bouterse een groot deel van de Surinaamse identiteit is verdwenen. Jazeker: een identiteit gebaseerd op leugens, moord (zelfs op een lid van Adhins familie), ongelofelijke rijkdom voor de vrienden via goudsmokkel en drugsdoorvoer, en het toejuichen van ieder gepleegd onrecht. De NDP is voornemens om Bouterses ideologie voort te zetten. Dan is het oppassen geblazen: voortdurende decadentie krijgt vrij spel en economische roof wordt weer norm: een identiteit met veelbelovende perspectieven!
Bouterse heeft een generatie hersenloze loyalisten voortgebracht, die de rechtsstaat belaagt en ondermijnt, een hobby tijdens zijn leven. Rechteloosheid was een delfstof, en was een plaag voor herstel van de pijlers van de democratie. Maar dat zagen de dwepers anders. Dat Suriname in de periode Bouterse ernstig gewond is geraakt, is hem ongetwijfeld te verwijten, echter niet als het aan de malle onderdanen ligt. Dus zijn gedachten als positieve geschiedschrijving te benoemen, is een bewijs van hersenloosheid. Hij is dood, hij was een wolf in satijnen kleren die niet in staat was verandering en verbetering te brengen. Of toch wel: de stinkend rijke vrienden die 's lands inkomsten afroomden, waarmee zij de vroegere witte kolonisatoren meesterlijk overtroffen. Hij was de maker en producent van onrecht. Geen mythische leider, verre van dat. Hij was gevlucht voor de straf die hem toekwam, zijn volgelingen in de steek latend. Gevlucht, niet naar een geheime locatie, want de NDP, en zelfs de autoriteiten waren op de hoogte van zijn verblijfplaats. Nauwelijks bekwaam en integer te noemen, de NDP, om een veroordeelde boven de wet te plaatsen.
Heeft hij uiteindelijk zijn straf gekregen, wat enkele nabestaanden van de decembermoorden menen? Geenszins! Straf was het geweest als hij in 1980, of op 8 december 1982, door God te grazen was genomen. Maar God heeft hem als moordenaar beloond, meer dan vier decennia lang! (God pakt liever kinderen in Gaza!). Hij is gestorven, door ziekte, en dat hij er niet meer is, tegen de achtergrond van zijn demonische leven, is reden voor een nationale jubelstemming! Een staande ovatie in intense blijdschap voor een overleden fantoom, drugsdealer en zelfverrijker. Opluchting enerzijds, en woede anderzijds omdat hij zijn straf heeft ontlopen. Theoretisch is het mogelijk om hem postuum (als gebalsemd lijk) 20 jaar lang op te bergen in de Santo Boma gevangenis. Een passend opschrift zou kunnen zijn: "HIER LIGT DESI. HIJ IS MORSDOOD".
De verkiezingen komen eraan. Maar de NDP is niet sensitief genoeg om deel te nemen aan een regering. Hiervoor moet de NDP in transitie en grondig moeten afrekenen met de ideeën van Desi Bouterse, gevolgd door een mea culpa. Alle rijkdom vergaard door zijn medestanders dient te worden geconfisqueerd. En verantwoordelijken berecht! Om een mooie toekomst voor Suriname veilig te stellen, moet het verleden worden gerepareerd en brokstukken die overal liggen, worden opgeruimd. Het positief denken over de ideologie van Bouterse, verzopen in onnozelheid, en niet ontdaan van de spiraal aan gemakzucht en gebrek aan zelfreflectie, moet niet ontkomen aan uitschakeling!. Bouterse is geen rolmodel! Het is niet verkeerd dat hij dood is, een staande ovatie met veel opluchting is terecht. Vier de dood van de levenloze duivel.