22. jun, 2020

POST-BOUTERSE TIJDPERK ? (86)

De verkiezingen in mei hebben Bouterse een dreun verkocht met de kracht van een meteoriet. Een mokerinslag die hij niet had voorzien, want zo - op zijn sloffen-, zou hij zijn persoonlijke geschiedenis voortzetten. Wat doe je dan als zelfs de jongeren, die lange tijd de Surinaamse geschiedenis ontkenden en dat zelfs als belemmering ervoeren voor een schitterend perspectief, zich hebben bedacht? Goed, ze waren jong, en komen tot inkeer, nu de ellende zich diep heeft ingegraven en het praktische leven domineert. Excuses geaccepteerd. Zijn achtertuin, een significant deel van zijn sympathisanten, heeft hem dus gevloerd. Wat doe je dan? Dan gooi je het op stemmenroof, gepleegd door de oppositie. Maar je kunt toch pas frauderen als je de media in je zak hebt, als je het organiserende ministerie dicteert? Een vreemde kronkel om juist de destijds machteloze oppositie, de schuld te geven van de desastreuze verkiezingsuitslag. Maar Bouterse is de kat in het nauw, en hij voelt de hete adem van de Santokhi. 

De slag heeft de oppositie gewonnen, maar geldt dit ook voor de oorlog? Het is simpel: verliest hij het presidentschap, dan verliest hij ook zijn immuniteit en zijn hoofd. En hij leidt zichzelf niet naar de guillotine, toch? Dus is het volgende ook simpel: of blijft hij een soort ceremoniële president, als onderdeel van een deal met de oppositie, die hem gedoogt, of hij draagt de functie over, maar nog altijd met de deal dat hem geen haar wordt gekrenkt, een deal bewaakt door het leger. Dan trekt hij zich terug, in de jungle, als vrije moordenaar. Zal de oppositie, in de regeringsbank, in alle rust kunnen ademen, terwijl de "martelaar" zich vrij in het nachtdonker beweegt, wachtend op de eerste de beste kans om de regering eraan te herinneren dat "god hem nog altijd goed gezind is". "Santokhi, sheriff, flikker op, mars gwe",  zegt de geboren president, naast wie Suriname geen betere leider kent en verdient, vindt hij.

Paramaribo, het land van oost naar west, zuid naar noord, is niet van hem af. God is zijn beschermheer (slaapt god?), zal hij voortdurend gospelen. Tenzij de nieuwe regering, met Santokhi aan het roer, gesecondeerd door goudeerlijke politici, die hun eigen belang ondergeschikt hebben gemaakt aan dat van het volk, of geen eigen belang nastreven of in het geheel niet hebben (pas dan dien je politieke ambities te koesteren), het militaire instituut weet om te vormen tot een ontwikkelingsleger dat in dienst staat van de regering (en parlement). De functie die de schakel waar Bouterse op rekent, van leger en politie, moet subiet worden geherformuleerd en constitutioneel verankerd. Anders waart deze bewapende en ongekaderde macht rond als een fantoom. En als Santokhi een goed programma presenteert, met wat te doen, hoe te doen, gekoppeld aan haalbare doelen die toetsbaar zijn, en een tijdsbestek aan verbindt, is de kans groot dat de bevolking en masse steun geeft. En is Bouterse verleden tijd. Een andere tactische strategie lijkt niet denkbaar. Het uitzitten van zijn straf kan dan beginnen. 

Dan is er geen geloof meer in de man, die beweert " meer te hebben gedaan dan iedere andere president". Dan is hij geen hoogtepunt meer van het Surinaamse firmament en van de Surinaamse geschiedenis. Dan zijn zijn "verworvenheden" gesmolten. Bouterse zit te lang in het vat, en is verzuurd. Zijn medestanders zullen hem echter blijven herinneren als een president bij wie een aura van onkreukbaarheid en onfeilbaarheid past. Santokhi kan en moet dit beeld doen kantelen. Bouterse is toch de man geweest die een meedogenloze herschikking van het land heeft afgedwongen, die de democratie destijds, hoe wankel ook van karakter, heeft beschadigd en levensgevaarlijk onder stroom heeft gezet. In zijn tijd was Suriname te koop, voor een ui, een aardappel en een enveloppe verzwaard met een tientje, tot immense vreugde van zijn partijgenoten. Hij heeft Suriname evenwel in een tragische periode gemanouvreerd waarin een parlementszetel te koop was, bieden tegen elk aannemelijk bod, een perceeltje van enkele vierkante meters, een gratis busticket, een gratis bakje telo waar velen van zijn vrienden voor zwichtten. Santotki kan laten zien dat Bouterse een ondraaglijk cliché is geworden. Maar dan moet hij ervoor waken dat zijn medespelers in het parlement zich niet overgeven aan omkoping. "Wij zijn niet te koop" , wordt protocollair vastgelegd, en het nieuwe normaal. 

Meest recente reacties

11.09 | 08:58

Ik blijf vertrouwen hebben in de Surinaamse gemeenschap, maar we moeten niet vergeten hoe het de Joden is vergaan in de 2e Wereldoorlog. Eeuwenlang werden ze min of meer getolereerd tot dan toe.

29.12 | 09:44

Wil je reageren? Dat kan altijd.

06.09 | 11:17

Beste Manuel,

Is het mogelijk om mij te bellen voor het plannen van een afspraak.Tel. 06 55 307253
groet.Zeki Arslan

05.06 | 19:48

Bouterse geeft deze revolutionarios een saluut en plaats zich niet boven hen. Hij had zich er ook tussen kunnen plaatsen. Bouterse is Bouterse en daar moeten wij het ermee doen..Better join him..

Deel deze pagina