9. sep, 2020

GOUDEN KOETS DER SLAVERNIJ

Vijf eeuwigdurend lange jaren heeft de restauratie van de Gouden Koets geduurd, en de Himalaya-hoge kosten hiervan worden angstvallig onder het tapijt gehouden (en dat in een open democratie als de Nederlandse). Zoals Rutte dat zegt: gaat zowel de belangstellende als de niet-belangstellende burgers geen bal aan, omdat dat prive is. Als belastingbetaler, die de status quo van de monarchie beschermt en zelfs de onderbroeken van de koning betaalt, wordt jou ieder recht op informatie bruut ontzegd. 

Na vijf jaar onderhoud (waar de restaurateurs kapitalen aan hebben verdiend, maar dat mag van de ondernemende VVD en CDA), wordt de koets naar buiten gereden, en rijst de vraag of de koninklijke familie daarmee de historische tocht moet blijven maken. Want de beschildering van de koets is buitengewoon discutabel. Het linker zijpaneel herinnert aan de slaventijd, en brengt "Hulde Aan de Kolonien". Halfnaakte zwarte mannen en vrouwen, in een onderdanige positie zoals de adel dat wenste en wenst, zijn afgebeeld. Het Amsterdams Museum wil de gerestaureerde koets tentoonstellen en een rol spelen in het maatschappelijk debat, zegt ze. Hier kun je vraagtekens bij zetten, of de bedoeling van het museum wel zuiver is. Een museum is er ook om de historie te bewaren, maar als dezelfde historie racistische gevoelens aanwakkert, dient die te worden herschreven, niet geshowd.

En de Nederlandse koning, koning van gelovig Nederland, wat daar is de bijbel op gebaseerd: het Koninkrijk Gods, en daar blijf je van af, die wilde de koets laten restaureren " zoals het was". "Verander er niets aan, anders treed ik af", lijkt hij gezegd te hebben. De koets is cultureel erfgoed, vindt hij. Maar ook in dit geval geldt (maar dat kan hij niet snappen, daarvoor heb je meer verstand nodig) dat als cultureel arfgoed racistische gevoelens omhoog perst, dit rijp is voor eliminatie. 

Overigens: Wilhelmina kreeg de koets als cadeau van de Amsterdamse bevolking bij haar troonsbestijging in 1898. Je kunt je afvragen of de Amsterdammers destijds toerekingsvatbaar waren. Maar het is bekend dat Willemientje schijt had aan het cadeau. Waarschijnlijk wilde ze iets persoonlijks, en niet iets dat publiekelijk moest worden. In 1903, staat in de annalen, zwichtte ze voor de druk van Amsterdam om zich per koets te verplaatsen. Ook wordt gezegd dat ze hoopte dat de bevolking de pest kreeg, door haar te dicteren hoe ze moest reizen. 

De koets. Gerestaureerd, maar de slavernij niet afgeschaft. Aan de onderdanigheid van zwarten (daarom is Wilders voorstander van publiek optreden en een hoofdrol voor de Koets) moet steeds worden herinnerd. Zo vaak, dat zwarten moeten gaan geloven in de derderangs positie te zijn geboren, minder dan onaanraakbaren als Harijans en Rohinja's. En het is de monarchie die een opvallende bijdrage levert aan het behoud van inferioriteit van zwarten. Hulde aan de Oranjes, die zwarten een plek geven die ze hadden ten tijde van de slavernij. Hulde aan de Oranjes die mensen minder achten dan paria's. Want dit is geschiedenis, dit is cultureel erfgoed, waar je met je poten van afblijft, gonst het in verheven kringen. En dat bewaren wij, met dank aan Wilders, Rutte, Willem Alexander, Maxima. Het zou een briljant idee zijn om 380 exacte replica's te maken, voor iedere gemeente een exemplaar, om op lokaal niveau een ieder aan te herinneren welke rol zwarten dienen te hebben. Hulde aan alle racisten, want dat ben je als je weigert de historie te corrigeren.

Manuel Sewgobind